Het geven van borstvoeding zorgt voor een aanvullende behoefte aan voedingsstoffen. De Gezondheidsraad heeft de normen die hiervoor voor vitamines en mineralen gelden herzien. Waar mogelijk heeft de raad de normen van de Europese voedselautoriteit EFSA overgenomen.
Voedingsnormen geven aan hoeveel vitamines en mineralen het lichaam nodig heeft om goed te functioneren en om ziekten te voorkomen. Normen die relevant zijn voor toepassing voor lacterende vrouwen zijn: vitamine A, thiamine, riboflavine, niacine, vitamine B6, folaat, vitamine B12, C, D, K1, calcium, jodium, kalium, koper, magnesium, selenium, ijzer en zink.
Samenvatting advies
Niet alle voedingsnormen zijn in de praktijk relevant voor de voedingsvoorlichting en monitoring van de nutriëntinname van lacterende vrouwen. De normen die wel toepassing verdienen zijn normen die voldoende wetenschappelijk onderbouwd zijn. De commissie vindt 18 geactualiseerde voedingsnormen geschikt voor toepassing voor de voedingsvoorlichting aan en het evalueren van de voedingsinname van lacterende vrouwen. Dat zijn dezelfde 18 normen die de Gezondheidsraad geschikt achtte voor toepassing adviezen over normen voor volwassenen (mannen en niet-lacterende en niet-zwangere vrouwen, 2018), over de normen voor zwangere vrouwen (2021) en over de norm voor selenium (2024). Vastgesteld is dat deze voedingsnormen voldoende weten schappelijk onderbouwd zijn. De (additionele) behoefte tijdens de lactatieperiode maakt die beoordeling niet anders. Van de 18 voedingsnormen zijn er 6 gelijk aan de normen voor niet-zwangere, niet-lacterende vrouwen: vitamine D en K, calcium, kalium, magnesium en ijzer. De overige 12 normen zijn hoger dan de normen voor niet-zwangere, niet-lacterende vrouwen.
Overwegingen bij het gebruik van voedingsnormen
Bij het afleiden van de voedingsnormen wordt uitgegaan van gezonde vrouwen die volledig borstvoeding geven en die geen doktersbehandeling behoeven waarbij speciale voedingsmaatregelen nodig zijn. De voedingsnormen voor vitamines en mineralen voor lacterende vrouwen zijn relevant voor de voedingsvoorlichting, bijvoorbeeld van het Voedingscentrum. Verder kunnen zorgprofessionals, zoals diëtisten en artsen deze voedingsnormen gebruiken om individuen te adviseren over een gezond voedingspatroon of dieet. Ook worden de voedingsnormen gebruikt voor het monitoren van de nutriëntvoorziening van de Nederlandse bevolking. Voedingsnormen zijn belangrijke hulpmiddelen bij het vaststellen van een verantwoord voedingspatroon, maar als de inname van een vrouw lager ligt dan de voedingsnorm voorschrijft, hoeft dit niet direct te betekenen dat de inname onvoldoende is voor die persoon. Om dat vast te stellen zijn aanvullende individuele gegevens nodig, bijvoorbeeld uit bloedonderzoek.
Bron: gezondheidsraad.nl / vakbladvroeg