Gelukkige kinderen geven het leven met een 7,7 een hoger cijfer dan in 2016. Maar daar staat tegenover dat kwetsbare kinderen hun leven een zware onvoldoende geven, gemiddeld een 3,8. De Kinderombudsvrouw ziet dat de kloof tussen kinderen groter is geworden.
Margrite Kalverboer ging de afgelopen periode op tour door Nederland om met kinderen in gesprek te gaan. Dit doet ze om de twee jaar. Ze wil erachter komen wat kinderen en jongeren in Nederland belangrijk vinden. Ze sprak ruim tachtig kinderen en stuurde een online vragenlijst. De conclusies zijn getrokken naar aanleiding van bijna duizend volledig ingevulde vragenlijsten door kinderen tussen de 8-18 jaar. In haar gesprekken sprak Klaverboer ook met jongvolwassenen tot 24 jaar oud.
Niet gezien
In 2016 beoordeelden kinderen hun leven gemiddeld nog met een 7,4. Nu is dat een 7,7. Gelukkige kinderen zijn dus nog iets gelukkiger geworden. 90 procent van de kinderen geeft het leven een goed cijfer. 10 procent geeft hun leven juist een zware onvoldoende. De Kinderombudsvrouw hoorde van die kinderen vooral terug dat ze zich niet gezien en ondersteund voelen en dat als er iets mis is, ze niet de hulp krijgen die ze nodig hebben.
Weinig geld
Kinderen die aangever dat er thuis problemen zijn. Beoordelen hun leven bijna twee punten lager dan kinderen die thuis geen problemen hebben. Dit geldt ook voor kinderen die met jeugdhulp te maken krijgen en kinderen bij wie thuis weinig geld is. Opvallend is dat kinderen tussen de 8-12 jaar veel positiever zijn over het leven dan jongeren van 13-18 jaar. Kinderen tot 12 jaar geven hun kinderen een 8,5 gemiddeld en jongeren geven gemiddeld een 7,1.
Tussen wal en schip
‘We doen in Nederland veel goed, maar er zijn kinderen die we hopeloos in de kou laten staan. Die steeds weer tussen wal en schip belanden. We doen het dus niet goed genoeg.’ Volgens Kalverboer hebben kinderen met wie het niet goed gaat moeite om zich te laten zien. ‘Ze trekken zich terug.’ Op de website van de NOS zegt ze verder: ‘We doen wel dingen, maar wat we bedenken, pakt niet altijd het beste uit voor kinderen.’ Kalverboer kreeg van kinderen concrete voorbeelden. ‘Ze zeggen: leer ons hoe je een DigiD aanvraagt, of hoe we straks studiefinanciering moet aanvragen.’ Als kinderen thuis niet geholpen worden, komen ze later zelf in de schulden, legt de Kinderombudsvrouw uit. ‘Ze weten dan niet hoe ze het moeten aanpakken na hun achttiende.’
Kwetsbare kinderen
De Kinderombudsvrouw laat weten dat de hulp aan kwetsbare kinderen een belangrijk speerpunt wordt voor de Kinderombudsman in 2019. In de aankomende twee jaar zal zij de overheid en organisaties aansporen om bij te dragen aan de verbetering van het leven van kinderen in Nederland, in het bijzonder de kinderen in kwetsbare situaties. Ook gaat zij verdiepend onderzoek doen naar de verschillende resultaten uit de Kinderrechtentour, bijvoorbeeld waarom jongeren hun leven een lager cijfer geven dan kinderen.