Annejet werkt met baby’s en dreumesen. Ze wil kinderen die daaraan toe zijn graag zelfstandig laten eten.
Maar soms leiden deze goede bedoelingen onbedoeld tot een strijd om wie de lepel vast mag houden. Hoe doe je dat eigenlijk: loslaten en er toch voor zorgen dat kinderen genoeg binnen krijgen?
Vraag Annejet
‘Ik werk in een babygroep met kinderen van 3 tot 18 maanden. Wij eten ’s middags warm met de kinderen. Om al een beetje te werken aan zelfstandigheid wilden mijn collega en ik de kinderen die dat al kunnen zelf laten eten. Maar laatst gebeurde dit: ik gaf een meisje (van bijna anderhalf) een lepel waarmee zij zelf kon eten. Dat leek mij goed. Maar het ging nog niet zo makkelijk dus ik wilde haar helpen. Ik probeerde de lepel te pakken zodat ik haar ook een hapje kon geven. Ze moet toch wel iets binnenkrijgen. Zij wilde de lepel echter niet afstaan en hield hem heel stevig in haar knuistje vast. Ik moest hem echt uit haar handen trekken. Het werd een strijd en de gezelligheid was weg. Wat kan ik nu het beste doen?’
Antwoord Annemiek Waage
‘De oplossing is soms heel eenvoudig. Het is altijd goed om kinderen te betrekken in dit soort zaken. Betrekken is echter iets anders dan helemaal zelf laten doen en als het dan niet gaat het weer overnemen. Zij wil de lepel niet afstaan, deze is immers van haar. Een makkelijke en voor iedereen heel respectvolle oplossing is om twee lepels te gebruiken. Eentje voor het kind en eentje voor jou. Zo kun jij haar voeren als het nodig is en als zij dit toestaat. En zij kan zelf ook oefenen met het hanteren van de lepel. Zij ervaart op deze manier de autonomie die jij haar gunt. Zij voelt zich betrokken en wordt zo uitgenodigd om mee te doen!’
Annemiek Waage